به گزارش پایگاه خبری تحلیلی «گلستان ما»، امیرحسین زارع شیر پسر موحد و قهرمان ایرانی که در کنار انس با تشک کشتی و تمرین و ممارست مداوم، گویا یک عمر سیر و سلوک عارفانه و ریاضت نفس گذرانده و به فنای فی الله رسیده است.

همه ما می‌دانیم که عرصهٔ تربیت بدنی ذاتا عرصه‌ای برای تبرج و اظهار وجود و عرض اندام است آن هم وقتی در عنفوان ایام جوانی قرار داشته باشی، اما اینجا در ایران اسلامی و در نتیجهٔ تثبیت پارادایم خدامحوری، انسان‌هایی پا به عرصهٔ وجود گذاشته‌اند که در اوج قلهٔ موفقیت و افتخار، با وجود خدای متعال هیچ وجودی برای خودشان قائل نیستند و تصور وجود برای خودشان را شرک بر خدای یگانهٔ می‌دانند.

آنچه بیشتراز قهرمانی جهان پهلوان زارع اهمیت دارد رسیدن به همین معرفت موحدانه است که گاه سالکان راه توحید سال‌ها برای نیل به آن زمان صرف می‌کنند و گاه می‌رسند و گاه در حسرت رسیدنش زمان‌شان به پایان می‌رسد.

اما امیرحسین زارع جوان به زیبایی مبین این نکته شد که اگر خدامحوری در انجام کارهای‌مان مدنظر قرار بگیرد، آنگاه آنچه پیر (سالک سالمند راه حق) در خشت خام بیند جوان موحدو مسلمان هم چه بسا شفاف‌تر و با وضوح بیشتر می‌تواند که ببیند.

مهم این است که به قول لسان الغیب حافظ شیرازی منیت را کنار بگذاریم و به این درک برسیم که «تو خود حجاب خودی حافظ از میان برخیز…»

اکنون انتظار می‌رود نظام فرهنگی و رسانه‌ای کشور در راستای رسالت‌شان بر ارزش آفرینی و نشر کمالات اخلاق انسانی، بر این وجه از شخصیت چنین پهلوانانی که (واژه صحیح‌تری در قیاس با قهرمان است) صحه بگذارند و توام با انتشار و برجسته‌سازی قهرمانی جهان این کشتی‌گیر عزیز، نشر رویکرد موحدانه و مخلصانه‌اش نیز از نگاه‌شان مغفول نماند.